Windykacja w Szwajcarii

Nasza firma windykacyjna w Szwajcarii.

Mamy przyjemność zaprezentować “LUCIANI GmbH – Büro für Inkassodienste”, naszego partnera windykacyjnego w Szwajcarii. Jest to mała firma windykacyjna, której siła polega na tym, że do każdego klienta i sprawy podchodzi z zaangażowaniem i determinacją.

Proszę krótko opisać swoją firmę.

Jesteśmy małą firmą windykacyjną, która zajmuje się wszelkiego rodzaju sprawami windykacyjnymi, głównie na kredyt od osób prywatnych i firm.

Jaki jest Państwa wskaźnik sukcesu w sprawach windykacyjnych w Szwajcarii?

Nasz wskaźnik sukcesu wynosi od 50 do 100%. Zależy to od wysokości roszczenia.

Jak prowadzicie swoje sprawy?

Piszemy do dłużnika listy i kontynuujemy rozmowy telefoniczne w celu osiągnięcia porozumienia z dłużnikiem, jeśli do tego czasu nie zapłacił on jeszcze żądanej kwoty.

Jeśli podejmujecie działania prawne w sprawie i wygracie w sądzie, czy koszty działań prawnych, za które zapłacił klient, mogą być doliczone do długu?

Koszty zależą od kwoty sporu i są ustalane przez prawo szwajcarskie. Koszty ustalone przez sąd i zapłacone mogą być doliczone do długu. Kwota ta zawsze zależy od wyniku postępowania. Jeśli wygramy 100% to dostaniemy 100%, jeśli wygramy 50% to dostaniemy 50% itd.

Windykacja “sądowa” w Szwajcarii.

Przegląd systemu prawnego w Szwajcarii, gdy trzeba wziąć swój szwajcarski przypadek windykacji do sądu.

Szwajcaria jest konfederacją 26 kantonów i półkantonów. Kraj jest zorganizowany w trzech poziomach:

• Federacja (państwo federalne),
• kantony, oraz
• gminy (władze lokalne).

Procedura cywilna jest regulowana głównie przez Szwajcarski Kodeks Postępowania Cywilnego. (SCCP). Ustawa ta weszła w życie w 2011 roku. Był to wysiłek legislacyjny mający na celu ujednolicenie przepisów proceduralnych w Szwajcarii, które wcześniej były różne i indywidualne w każdym kantonie. Jednakże, duża część organizacji systemu sądowniczego nadal pozostaje w gestii kantonów. To właśnie kantony są odpowiedzialne za dwie pierwsze instancje postępowania cywilnego, a tym samym za windykację należności prawnych w Szwajcarii.

Sądy pierwszej instancji w kantonie nazywane są sądami okręgowymi. Każdy kanton posiada drugą instancję, do której strona może się odwołać od wyroku pierwszej instancji, jeśli nie jest z niego zadowolona. Ponadto sądy te mogą działać jako pierwsza instancja w sporach cywilnych, w których kwota roszczenia przekracza 100 000 CHF. Do “pominięcia” pierwszej instancji wymagana jest jednak zgoda pozwanego.

Istnieje również sąd specjalny (Handelsgericht). Specjalny sąd gospodarczy, który mogą utworzyć wszystkie kantony, jeśli sobie tego życzą. W wielu sprawach gospodarczych o charakterze międzynarodowym jest to właściwy sąd (jeśli ma siedzibę w danym kantonie). Jednakże kwota sporu musi wynosić co najmniej 30 000 CHF.

Wystąpienie do sądu z powództwem windykacyjnym w Szwajcarii.

Krok 1. Postępowanie pojednawcze.

W celu podjęcia próby osiągnięcia porozumienia między stronami, zanim sprawa trafi do sądu, w prawie szwajcarskim istnieją szczególne wymagania dotyczące prób pojednawczych. W związku z tym w każdym kantonie istnieje przynajmniej jeden organ pojednawczy. Istnieją wyjątki, w których strony nie muszą przechodzić przez obowiązkowy proces pojednawczy. W przypadku spraw windykacyjnych w Szwajcarii są to sprawy w postępowaniu uproszczonym, jak również sprawy w sądzie gospodarczym.

Strony spotykają się na posiedzeniu pojednawczym i próbują dojść do porozumienia. Jeśli jedna ze stron jest z zagranicy, może być reprezentowana na rozprawie przez swojego adwokata.

Jeżeli kwota będąca przedmiotem sporu jest niższa niż 2 000 CHF, organ może podjąć decyzję w sprawie (na wniosek wnioskodawcy). W przypadku kwot od 2 000 CHF do 5 000 CHF organ może przedstawić stronom propozycję konstruktywnego rozwiązania. Propozycja zostanie przekształcona w orzeczenie, jeżeli w ciągu 20 dni żadna ze stron nie zgłosi sprzeciwu wobec propozycji.

Jeżeli strony dojdą do porozumienia w trakcie negocjacji, porozumienie staje się tak samo wiążące jak orzeczenie sądowe. Jeżeli strony nie mogą dojść do porozumienia, wierzyciel może skierować sprawę do sądu.

Krok 2. Postępowanie sądowe.

Kolejnym krokiem jest skierowanie sprawy szwajcarskiej windykacji do sądu. Wierzyciel ma wówczas do dyspozycji zasadniczo trzy różne procedury sądowe.

Zwykłe postępowanie sądowe:

Zwykłe postępowanie sądowe stosowane jest w przypadku sporów pieniężnych, w których roszczenie przekracza 30 000 CHF. Postępowanie to rozpoczyna się wezwaniem do zapłaty złożonym przez wierzyciela, w którym wskazuje on strony, stan faktyczny, roszczenie oraz dowody. Następnie pozwany ma możliwość złożenia odpowiedzi na wniosek o wezwanie do zapłaty. Następnie odbywa się rozprawa główna, na której strony mogą ustnie przedstawić swoje argumenty.

Uproszczone postępowanie sądowe:

Istnieje uproszczone postępowanie w przypadku sporów o wartości poniżej 30 000 CHF. Procedury te są mniej formalne niż procedury zwykłe i umożliwiają sądom przyjęcie bardziej aktywnej roli w kierowaniu negocjacjami.

Skrócone postępowanie sądowe w Szwajcarii.

Procedura ta jest dostępna jako alternatywa w niektórych przypadkach i ma być jeszcze szybsza, prostsza i tańsza niż procedury alternatywne. Procedura ta jest głównie przeznaczona do stosowania w sprawach, które nie są sporne lub które są bardzo “proste” z natury. To znaczy, gdy sytuacja prawna jest bardzo jasna lub gdy fakty można łatwo udowodnić za pomocą dokumentów.

Inne kwestie przy wnoszeniu sprawy do sądu.

Kiedy roszczenie w Szwajcarii ulega przedawnieniu? Podstawową zasadą jest, że roszczenie w Szwajcarii przedawnia się po 10 latach. Po tym czasie roszczenie nie może być wniesione do sądu. (Istnieją wyjątki od tego okresu przedawnienia).

Czy wierzyciel musi być reprezentowany przez prawnika? Nie, w prawie szwajcarskim nie ma takiego wymogu.

Jakiego języka można używać w sądzie? Zależy to od języka używanego w danym kantonie. W sporach, w których powód jest z innego kraju, sąd zazwyczaj akceptuje dokumenty w języku angielskim.

Egzekucja roszczeń w Szwajcarii.

W skrócie, egzekucja roszczeń polega na wykorzystaniu organów władzy do przymusowego przeniesienia własności majątku dłużnika na rzecz wierzyciela.

Egzekucja roszczeń pieniężnych jest regulowana przez DCBA. (The Debt Collection and Bankruptcy Act.) Ustawa ta reguluje procedurę, w której roszczenie wierzyciela jest zaspokajane poprzez realizację majątku dłużnika i przekazanie go wierzycielowi, lub alternatywnie poprzez ogłoszenie upadłości dłużnika i realizację całego majątku dłużnika do podziału między wierzycieli.

Procedura jest wszczynana przez wierzyciela, który formalnie składa wniosek o wszczęcie egzekucji do organów egzekucyjnych. Zazwyczaj w miejscu, gdzie dłużnik ma swoją siedzibę.

Dłużnik jest powiadamiany o wniosku i ma dwadzieścia dni na spłatę roszczenia lub zakwestionowanie go w ciągu dziesięciu dni. W przypadku nieuiszczenia żadnego z tych terminów, organ przystępuje do egzekucji roszczenia.

Jeżeli wierzyciel posiada tytuł wykonawczy (np. orzeczenie wydane w postępowaniu sądowym), może on zwrócić się do władz o nieuwzględnianie kwestionowania roszczenia. Wierzyciel czyni to w ramach procedury uproszczonej w sądzie.