Windykacja w Belgii

Nasza agencja windykacyjna w Belgii.

Belgijskie ustawodawstwo i zasady, które są unikalne w Belgii, regulują cały proces windykacji.

Dlatego, aby skłonić dłużnika do zapłaty, musisz skorzystać z usług belgijskiej firmy windykacyjnej.

Kiedy prześlesz swoją fakturę do Oddcoll, nasz lokalny partner (doświadczona belgijska firma windykacyjna) zacznie ściągać Twoją należność.

Naszym belgijskim partnerem jest Agencja Windykacyjna VP Consulting.

Z około 500 klientami i 2.000 spraw miesięcznie na kwotę 1.500.000 euro. A wskaźnik sukcesu wynosi 90 %.

Czy mógłby Pan krótko opisać swoją firmę?

VP Consulting jest małą belgijską agencją windykacyjną, która zajmuje się odzyskiwaniem wierzytelności konsumenckich i komercyjnych dla wszystkich rodzajów usług i branż. Jesteśmy dumnym członkiem Belgijskiego Stowarzyszenia Windykatorów. Postępujemy więc zgodnie z ich kodeksem postępowania. Aby zostać członkiem, firma windykacyjna musi:

– Posiadać osobowość prawną, podlegać prawnemu obowiązkowi publikowania swoich rocznych sprawozdań finansowych i być zarejestrowana w Centralnym Banku Danych o Firmach. Musi posiadać numer identyfikacyjny firmy i być zarejestrowana w Federalnej Służbie Publicznej Gospodarki jako firma windykacyjna.

– Prowadzić działalność windykacyjną przez co najmniej 3 lata.

Jakie wyzwania wiążą się z odzyskiwaniem długów w Belgii?

Belgijskie prawo przewiduje, że wierzytelności B2C (konsumenckie) są traktowane w sposób szczególny. Musimy odczekać 15 dni zanim rozpoczniemy nową akcję. Jeśli więc wysyłamy monit do dłużnika i nie mamy żadnego rezultatu, musimy odczekać minimum 15 dni zanim rozpoczniemy działania prawne. W przypadku B2B (biznes) nie musimy czekać 15 dni. Nie ma więc obowiązku stosowania minimalnego okresu.

Jeśli podejmujesz działania prawne w sprawie i wygrasz w sądzie, to czy koszty działań prawnych, za które zapłacił klient, mogą być doliczone do długu?

Kiedy rozpoczynamy działania prawne w Belgii, zawsze analizujemy sprawę u komornika. Jeśli wypłacalność dłużnika nie jest w porządku, zazwyczaj proponujemy rozwiązanie sprawy “polubownie”. Ma to na celu uniknięcie wysokich kosztów sądowych.

Windykacja “sądowa” w Belgii.

Który sąd zajmuje się sprawami windykacyjnymi w Belgii?

Kraj jest prawnie podzielony na różne obszary (okręgi, dystrykty, itd.). Każdy sąd może rozpatrywać sprawy tylko na określonym obszarze. Nazywa się to właściwością terytorialną.

Swoboda wyboru sądu przez wnioskodawcę jest podstawową zasadą w tutejszym systemie prawnym – artykuł 624 (I) księgi sądowej zabezpiecza ten przepis. W większości przypadków sprawy są wnoszone przed sędziego tego sądu rejonowego, w którym pozwany ma zarejestrowany adres (woonplaats/domicyl).

Ale co w przypadku, gdy pozwanym jest spółka? W takim przypadku adresem będzie adres siedziby (hoofdzetel/siège).

Aby wnieść sprawę do konkretnego sądu, osoba fizyczna musi zarejestrować ją w rejestrze tego sądu lub w biurze podawczym. Obecnie nie ma możliwości wniesienia sprawy drogą elektroniczną lub faksem.

Jaki język jest najodpowiedniejszy dla mojej petycji?

Jeśli chodzi o wybór języka w sądzie, można odwołać się do ustawy z 15 czerwca 1935 r. o wyborze języka prawnego w sądach (wet van 15 juni 1935 betreffende de taalkeuze in gerechtelijke zaken) (wydrukowanej 22 czerwca 1935 r. w Belgisch Staatsblad/Moniteur belge). W tym akcie można znaleźć wytyczne dotyczące używania języka w belgijskich sądach gospodarczych i cywilnych.

Zasadniczo o języku decyduje obszar, na którym znajduje się sąd. W art. 42 wspomnianej ustawy wymienione są trzy regiony językowe: niemiecki, francuski i niderlandzki. W Brukseli istnieje również rozległy dwujęzyczny region (niderlandzko-francuski), w którym można wnosić sprawy sądowe. W jego skład wchodzą następujące miejscowości: Auderghem, Anderlecht, Bruksela, Berchem-Sainte-Agathe, Evere, Etterbeek, Ganshoren, Forest, Jette, Koekelberg, Ixelles, Molenbeek-Saint-Jean, Saint-Josse-ten-Noode, Schaerbeek, Saint-Gilles, Uccle, Woluwé-Saint-Pierre, Watermael-Boitsfort oraz Woluwé-Saint-Lambert.

Jednakże, w szczególnych okolicznościach, sprawa może zostać wniesiona do sądu w innym języku. Przed rozpoczęciem postępowania w każdej sprawie można również złożyć wniosek o zmianę języka, ale tylko w szczególnych okolicznościach.

Czy za sprawy windykacyjne w sądzie belgijskim należy uiścić opłatę sądową?

Za prawną windykację długów w Belgii należy uiścić pewne opłaty na rzecz sądów.

W momencie złożenia wniosku o wszczęcie sprawy, osoba fizyczna musi uiścić opłatę wymienioną w § 4 ust. 2 ustawy z 19 marca 2017 r., która jest składana w prawnym funduszu budżetowym dla specjalnych przypadków (Wet van 19 maart 2017 tot oprichting van een begrotingsfonds als juridische ereloon in de tweede graad), która w momencie pisania tego tekstu wynosi 20 euro.

W miarę trwania sprawy obie strony ponoszą pewne opłaty związane ze sprawą, które zależą od procesu określonego przez sędziego (koszty podróży, koszty dochodzenia, wynagrodzenia biegłych itp.)

Kiedy sprawa dobiega końca, sędzia nakazuje stronie przegranej, lub w przypadku jej braku, wnoszącemu, uiszczenie opłat, a ich wysokość jest różna dla każdej sprawy.

Korzystanie z “nakazu zapłaty” w Belgii w celu odzyskania długu.

Nakaz zapłaty to uproszczona procedura prawna dla belgijskich roszczeń windykacyjnych, która nie została zaskarżona. W Belgii istnieje rozporządzenie wykonawcze do postępowania o zapłatę (procédure sommaire d’injonction de payer, d.w.z. overzicht van acties om betaling te vragen). Procedura ta jest opisana w sekcji 1338 do 1344 księgi sądowej, a jej głównym celem jest odzyskanie płatności w szczególnych przypadkach.

• Zastosowanie mają wyłącznie roszczenia pieniężne.
• Artykuł 1338 kodeksu sądowego mówi, że dozwolone są tylko roszczenia o odzyskanie długu nieprzekraczającego 1860 euro.
• Wybór tytułów wykonawczych do procesu zapłaty jest fakultatywny.

Sędzia pokoju może zezwolić na zastosowanie tej procedury (juge de paix / rechter voor vrede), tylko wtedy, gdy sprawa należy do właściwości sądu. W przypadkach wymienionych w artykule 1338 kodeksu sądowego, z powyższej procedury można również skorzystać we wszystkich sprawach, które należą do kompetencji sędziego handlowego (handelsrechtbank / handelsrechter) lub sędziego policyjnego (tribunal de politie / politierechter).

Przed wniesieniem sprawy do sądu wierzyciel musi formalnie wezwać dłużnika do zapłaty (sommatie van de betaler / betalingswaarschuwing). Jest to obowiązkowe zgodnie z art. 1339 kodeksu sądowego. Wezwanie do zapłaty może zostać wysłane za pośrednictwem urzędnika sądowego do dłużnika (huissier de justice / juridisch medewerker) lub za pośrednictwem zarejestrowanej firmy kurierskiej wraz z potwierdzeniem odbioru. Ten sam artykuł określa również, że dane do zapłaty długu muszą być również prawnie zweryfikowane, jak powiedziano:

Po upływie 15 dni od złożenia wniosku, sprawa jest rejestrowana w sądzie poprzez wniosek wraz z kopią wniosku. Kodeks sądowy art. 1340 wspomina, że wniosek musi mieć:

We wniosku muszą znajdować się kompletne informacje. Podpunkt 3 paragrafu 1 artykułu 1340 kodeksu sądowego wymaga, aby wnioskodawca wymienił środki podjęte do momentu wniesienia sprawy. W pozwie muszą być podane szczegóły dotyczące kwoty zapłaty, z odpowiednimi pozycjami, które służą jako część roszczenia, a także podstawa prawna roszczenia.

Artykuł 1338 mówi, że roszczenie prawne musi być poparte formalnym dokumentem, który jest publikowany przez dłużnika. Nie ma jednak potrzeby potwierdzania zapłaty w tym dokumencie.

Jeśli dłużnik kwestionuje:

Istnieją dwie metody dla dłużnika, aby sprzeciwić się “nakazowi zapłaty”; poprzez złożenie odwołania w sądzie wyższej instancji lub poprzez wniesienie sprzeciwu prawnego przed tym samym sędzią, który wydał “nakaz zapłaty” (ponieważ postanowienie sędziego jest jak ostateczna decyzja w swojej strukturze) W obu przypadkach termin ważności nie jest dłuższy niż miesiąc od daty opublikowania nakazu (przeczytaj Kodeks sądowy art. 1051 i 1048). Termin ten może zostać przedłużony w przypadku, gdy jedna ze stron nie posiada zarejestrowanego miejsca zamieszkania lub adresu (domicilie élu / geselecteerde woonplaats) w Belgii.

Wszystkie ogólne zasady mają zastosowanie do apelacji i sprzeciwu, z wyjątkiem jednego przypadku, który jest wymieniony w drugiej części art. 1343 ust. 3 kodeksu sądowego: omijając art. 1047 (który wymaga wynajęcia komornika), sprzeciw można wnieść poprzez złożenie wniosku w kancelarii sądu, z tyloma kopiami wniosku, ilu jest adwokatów i stron, który jest następnie przekazywany przez urzędnika sądowego wierzycielowi i jego zespołowi prawnemu za pomocą specjalnego pisma wydanego przez sąd.

W przypadku sprzeciwu strony broniącej się, obie strony są wzywane przez sąd na rozprawę.

Egzekucja nakazu sądowego w Belgii:

Jeżeli dłużnik nie stosuje się do orzeczenia sądu, wierzyciel może zwrócić się do sądu o jego przymusowe wykonanie. Wymaga to tytułu prawnego do egzekucji (kodeks sądowy art. 1386), ponieważ w tym momencie ma nastąpić ingerencja w sferę prywatną dłużnika. Tym tytułem prawnym może być orzeczenie sądu. Komornik jest odpowiedzialny za przeprowadzenie egzekucji.