Incasso in de Verenigde Staten

Historisch gezien werden schuldenaars in de VS door hun schuldeisers aan het lijntje gehouden. Wanneer zij er niet in slaagden hun schuld af te lossen, konden schuldenaren en hun gezinnen tot schuldslavernij worden gedwongen. Dit duurde totdat de schuldeiser zijn verliezen met succes had terugverdiend door de familie van de schuldenaar in dienst te nemen. Onbetaalde schulden konden zelfs van generatie op generatie worden doorgegeven indien de schuldenaar zou overlijden zonder terug te betalen. Schuldenaarsgevangenissen waren gevangenissen die speciaal werden gebruikt om schuldenaars vast te houden totdat hun familie de schulden kon afbetalen. Toen deze werden afgeschaft, gingen schuldeisers zwaar leunen op executie. Executie is wanneer schuldeisers beslag leggen op activa met de hulp van de autoriteiten.

Vandaag de dag zijn de meeste van deze wrede praktijken illegaal en is de rest sterk gereguleerd door de autoriteiten. Wetten betreffende de rechten van schuldenaars zijn opgesteld en worden gehandhaafd door de staats- en federale regeringen in de Verenigde Staten. Elke staat heeft andere wetten ter bescherming van schuldenaars, die al dan niet strenger kunnen zijn dan de federale wetten. In elke staat zijn de strengere wetten van toepassing, of dat nu de staatswet of de federale wet is.

Er zijn verschillende soorten incassodiensten in de VS. Wanneer de incasso-activiteit wordt uitgevoerd door een directe afdeling van de schuldeiser, wordt het first-party incasso genoemd. Dit komt omdat de partij die de incasso-actie uitvoert zelf een partij is in de zaak. Zij zijn de eerste halte van de schuldeiser voor het innen van schulden – althans die schuldeisers die een incasso-afdeling in hun bedrijf hebben. Zij proberen de schuld voor een bepaalde periode te innen en als dat niet lukt, dragen zij de schuld meestal over aan een derde incassobureau dat meer gespecialiseerde kennis heeft over hoe schulden in de VS effectief moeten worden geïnd.

Een “derde” incassobureau in de VS is een bureau dat geen partij was bij de oorspronkelijke schuldverhouding. Bedrijven doen een beroep op deze bureaus wanneer zij er zelf niet in geslaagd zijn betalingen te innen en er enige tijd is verstreken. Zij wijzen zaken toe aan een incassobureau van hun keuze. In de VS gebeurt dit gewoonlijk op een contingency-fee basis. Dit betekent dat de schuldeiser het incassobureau in eerste instantie niet betaalt. Het incassobureau heeft echter recht op een percentage van de schuld die het met succes weet in te vorderen. Dit percentage wordt door beide partijen overeengekomen en is afhankelijk van het type en de ouderdom van de schuldvordering.

In de VS zijn deze incassobureaus onderworpen aan de federale “Fair Debt Collection Practices Act van 1977”. Volgens deze wet mag alleen tussen 8 uur ‘s morgens en 9 uur ‘s avonds telefonisch contact met een schuldenaar worden opgenomen. Indien de debiteur door een advocaat wordt vertegenwoordigd, mag het incassobureau in het geheel geen contact opnemen met de debiteur. Indien een schriftelijk verzoek om bewijs van schuld is gedaan, moet de schuldeiser de verificatie binnen dertig dagen naar de schuldenaar mailen en mag het incassobureau binnen deze periode geen contact opnemen met de schuldenaar.

Bovendien mag het incassobureau niets over de schuld meedelen aan een derde partij, zoals familieleden of buren. Het is echter wel toegestaan om contact op te nemen met derden om te informeren naar de verblijfplaats van de schuldenaar of om contactinformatie te verkrijgen indien het incassobureau niet in staat is om de schuldenaar te lokaliseren. Het belangrijkste is dat de incassobureaus zich moeten identificeren door in elk bericht hun naam en de naam van hun bureau te vermelden en aan te geven dat zij incassobureaus zijn. Zij moeten ook de naam en het adres van de schuldeiser vermelden en de schuldenaar wijzen op zijn recht om de schuld te betwisten overeenkomstig sectie 809.

De verjaringstermijn is de langste periode na een gebeurtenis waarbinnen een rechtsvordering kan worden ingesteld. Schulden kunnen verjaren als de schuldenaar niet binnen deze termijn terugbetaalt. Om de verjaring te omzeilen, ondernemen incassobureaus soms stappen om de verjaringstermijn te doorbreken en opnieuw in te stellen.

Bedrijven kunnen hun schulden ook verkopen aan een derde bedrijf dat bekend staat als een debiteurenkoper voor een percentage van de oorspronkelijke waarde van de schuld. Dit wordt meestal gedaan als laatste redmiddel wanneer de schuldeiser denkt dat hij geen hoop meer heeft om de schuld te innen. Door de schuld te verkopen kunnen zij hun verliezen zoveel mogelijk beperken, onmiddellijke – zij het verminderde – inkomsten verwerven en verder gaan. Door de verantwoordelijkheid op de koper af te schuiven, vallen ook de incassoplicht en de daarmee gepaard gaande risico’s weg.

De koper blijft op zijn beurt proberen de debiteur tot betaling te bewegen. Dit kan lang duren, maar het bedrijfsmodel is dat de debiteur uiteindelijk weer in staat zal zijn te betalen en dat de koper daardoor meer kan terugkrijgen dan waarvoor hij de vorderingen heeft gekocht.