Incasso in België

Ons incassobureau in België.

De Belgische wetgeving en regels die uniek zijn voor België beheersen het hele incassoproces.

Daarom moet u een Belgisch incassobureau inschakelen om uw debiteur te laten betalen.

Wanneer u uw factuur uploadt naar Oddcoll, begint onze lokale partner (een ervaren Belgisch incassobureau) met het innen van uw vordering.

Onze Belgische partner is het incassobureau VP Consulting.

Met ongeveer 500 klanten en 2.000 gevallen per maand voor 1.500.000 euro. En een succespercentage van 90 %.

Kunt u uw bedrijf kort omschrijven?

VP Consulting is een klein op maat gemaakt Belgisch incassobureau dat consumenten- en commerciële vorderingen incasseert voor alle soorten diensten en sectoren. We zijn een trots lid van de Belgische Vereniging van Incassanten. We volgen dus hun gedragscode. Om lid te worden, moet een incassobureau:

– Rechtspersoon zijn, onderworpen zijn aan een wettelijke verplichting om zijn jaarrekeningen te publiceren en ingeschreven te zijn in de Centrale Vennootschapsdatabank. Het moet een ondernemingsnummer hebben en bij de Federale Overheidsdienst Economie zijn ingeschreven als incassobureau.

– Sinds ten minste 3 jaar incasso-activiteiten hebben.

Met welke uitdagingen wordt u geconfronteerd bij de invordering van schuldvorderingen in België?

De Belgische wet bepaalt dat B2C-vorderingen (consumenten) een speciale behandeling krijgen. We moeten 15 dagen wachten voordat we een nieuwe actie starten. Dus als we een aanmaning sturen naar de debiteur en we hebben geen resultaat, moeten we minimaal 15 dagen wachten voordat we een gerechtelijke procedure starten. Voor B2B (bedrijven) hoeven we geen 15 dagen te wachten. Dus geen verplichtingen om een minimumtermijn te hanteren.

Als u gerechtelijke stappen onderneemt in een zaak en u wint in de rechtbank, kunnen de kosten voor gerechtelijke stappen die de klant heeft betaald dan bij de schuld worden opgeteld?

Wanneer wij in België een gerechtelijke procedure opstarten analyseren wij altijd de zaak bij de deurwaarder. Als de solvabiliteit van de debiteur niet in orde is, zullen we meestal voorstellen om de zaak “in der minne” te schikken. Dit om hoge gerechtskosten te vermijden.

“Gerechtelijke” incasso in België.

Welke taal is het meest geschikt voor mijn verzoekschrift?

Wat de taalkeuze voor een rechtbank betreft, kan worden verwezen naar de wet van 15 juni 1935 betreffende de taalkeuze in gerechtelijke zaken (op 22 juni 1935 gedrukt in het Belgisch Staatsblad). De richting voor het taalgebruik in de Belgische zaken- en burgerlijke rechtbanken is in deze wet te vinden.

De taal wordt in hoofdzaak bepaald door het gebied waarin de rechtbank is gelegen. In artikel 42 van voornoemde wet worden drie taalgebieden genoemd: het Duitse, het Franse en het Nederlandse gebied. Er is ook een uitgestrekt tweetalig gebied Brussel (Nederlands/Frans) voor het indienen van rechtszaken. En de volgende plaatsen zijn daarin opgenomen: Oudergem, Anderlecht, Brussel, Sint-Agatha-Berchem, Evere, Etterbeek, Ganshoren, Vorst, Jette, Koekelberg, Elsene, Sint-Jans-Molenbeek, Sint-Joost-ten-Node, Schaarbeek, Sint-Gillis, Ukkel, Sint-Pieters-Woluwe, Watermaal-Bosvoorde, en Sint-Lambrechts-Woluwe.

In bijzondere omstandigheden kan een zaak echter bij een rechtbank in een andere taal aanhangig worden gemaakt. Vóór het begin van de procedure van een zaak kan de wijziging van de taal ook worden gevraagd, maar alleen in bijzondere omstandigheden.

Moet er een juridische vergoeding worden betaald voor incassozaken voor de Belgische rechtbank?

Voor de gerechtelijke invordering van schulden in België moeten aan de rechtbanken bepaalde kosten worden betaald.

Bij de indiening van het verzoekschrift voor de zaak moet de betrokkene een vergoeding betalen die wordt vermeld in artikel 4, lid 2, van de wet van 19 maart 2017 tot oprichting van een begrotingsfonds als juridische ereloon in de tweede graad, en die op het ogenblik van dit schrijven € 20 bedraagt.

Naarmate de zaak vordert, betalen beide partijen bepaalde kosten in verband met de zaak, afhankelijk van het door de rechter vastgestelde proces (reiskosten, kosten van onderzoek, vergoedingen aan deskundigen, enz.)

Wanneer de zaak ten einde loopt, veroordeelt de rechter de in het ongelijk gestelde partij, of bij gebreke daarvan, de indiener, tot betaling van de kosten, en dit bedrag is voor elke zaak verschillend.

Het gebruik van een “bevel tot betaling” in België om een schuldvordering te innen.

Een betalingsbevel is een vereenvoudigde juridische procedure voor Belgische schuldvorderingen die niet zijn betwist. Er bestaat in België een uitvoeringsbevel voor de procedure van betaling (procédure sommaire d’injonction de payer, d.w.z. overzicht van acties om betaling te vragen). Deze procedure is uitgewerkt in de afdelingen 1338 tot en met 1344 van het Gerechtelijk Wetboek en heeft als voornaamste doel betalingen in specifieke gevallen terug te vorderen.

• Alleen geldvorderingen zijn van toepassing.
• In artikel 1338 van het Gerechtelijk Wetboek staat dat alleen vorderingen tot invordering van schuldvorderingen van niet meer dan 1860 euro zijn toegestaan.
• De keuze van uitvoeringsbevelen voor het proces van betaling is facultatief.

De vrederechter kan het gebruik van deze procedure (juge de paix / rechter voor vrede) alleen toestaan als de zaak onder de bevoegdheid van de rechtbank valt. Voor de gevallen vermeld in artikel 1338 van het Gerechtelijk Wetboek kan de bovenvermelde procedure ook worden gebruikt voor alle zaken die tot het domein van de handelsrechter of de politierechter behoren.

Alvorens de zaak bij de rechtbank aanhangig te maken, moet de schuldeiser de schuldenaar formeel om betaling verzoeken (sommatie van de betaler / betalingswaarschuwing). Dit is verplicht volgens artikel 1339 van het Gerechtelijk Wetboek. Het betalingsverzoek kan via een gerechtsdeurwaarder aan de schuldenaar worden gezonden (huissier de justice / juridisch medewerker) of via een aangetekende koerierdienst samen met de ontvangstbevestiging. Hetzelfde artikel bepaalt ook dat de gegevens voor de betaling van de schuld wettelijk moeten worden geverifieerd, zoals gezegd:

Na het verstrijken van de termijn van 15 dagen van het verzoek wordt de zaak ingeschreven in de rechtbank via een verzoekschrift samen met een kopie van het verzoek. Het Gerechtelijk Wetboek artikel 1340 vermeldt dat het verzoekschrift moet bevatten:

Het verzoekschrift moet volledige gegevens bevatten. Artikel 1340, lid 1, subparagraaf 3 van het Gerechtelijk Wetboek eist dat de verzoeker de maatregelen vermeldt die tot het indienen van de zaak zijn genomen. De details over het bedrag van de betaling, met de relevante items die dienen als onderdeel van de vordering, en ook de rechtsgrondslag van de vordering moeten in het verzoekschrift worden gespecificeerd.

Artikel 1338 bepaalt dat de rechtsvordering moet worden ondersteund door een formeel stuk dat door de schuldenaar wordt gepubliceerd. In dat stuk behoeft echter geen erkenning van betaling te worden opgenomen.

Als de schuldenaar betwist:

De schuldenaar kan op twee manieren bezwaar aantekenen tegen het “betalingsbevel”; door beroep aan te tekenen bij de hogere rechter of door een juridisch bezwaarschrift in te dienen bij dezelfde rechter die het “betalingsbevel” heeft uitgevaardigd (aangezien het bevel van de rechter net als een definitieve beslissing in zijn structuur is) In beide gevallen is de vervaldatum niet meer dan een maand vanaf de datum van bekendmaking van het bevel (lees het Gerechtelijk Wetboek artikel 1051 en 1048). Deze datum kan worden verlengd indien een van beide partijen geen woonplaats of adres (domicilie élu / geselecteerde woonplaats) in België heeft.

Alle algemene regels zijn van toepassing op het beroep en het verzet, behalve in één geval, dat wordt genoemd in artikel 1343, lid 3, tweede alinea, van het Gerechtelijk Wetboek: door artikel 1047 te vermijden (dat het inhuren van een deurwaarder vereist), kan verzet worden aangetekend door het indienen van een verzoekschrift bij de griffie van de rechtbank, met evenveel exemplaren van het verzoekschrift als de advocaten en partijen, dat vervolgens door de griffier van de rechtbank aan de schuldeiser en zijn juridisch team wordt toegezonden via een speciale brief van de rechtbank.

Indien de verweerder bezwaar maakt, worden beide partijen door de rechtbank opgeroepen voor een terechtzitting.

De tenuitvoerlegging van een rechterlijke beslissing in België:

Indien de schuldenaar het vonnis van de rechter niet naleeft, kan de schuldeiser de rechter om gedwongen tenuitvoerlegging verzoeken. Dit vereist een wettelijke executoriale titel (Gerechtelijk Wetboek artikel 1386) aangezien het privédomein van de schuldenaar nu moet worden binnengedrongen. Deze rechtstitel kan een vonnis van de rechtbank zijn. De gerechtsdeurwaarder is verantwoordelijk voor de tenuitvoerlegging van de tenuitvoerlegging.