Incasso in België

Daarom moet je een Belgisch incassobureau inschakelen om je debiteur te laten betalen.

Wanneer u uw factuur uploadt naar Oddcoll, begint onze lokale partner (een ervaren Belgisch incassobureau) uw vordering te innen.

Onze Belgische partner is het incassobureau VP Consulting.

Met ongeveer 500 klanten en 2.000 zaken per maand voor 1.500.000 euro. En een succespercentage van 90%.

Kunt u uw bedrijf kort beschrijven?

VP Consulting is een klein Belgisch incassobureau op maat dat consumenten- en commerciële vorderingen int voor alle soorten diensten en sectoren. We zijn een trots lid van de Belgische Vereniging van Incassobureaus. We volgen dus hun gedragscode. Om lid te worden moet een incassobureau

– Een vennootschap zijn, onderworpen aan een wettelijke verplichting om zijn jaarrekeningen te publiceren en ingeschreven te zijn in de Kruispuntbank van Ondernemingen. Een bedrijfsidentificatienummer hebben en bij de FOD Economie ingeschreven staan als incassobureau.

– Gedurende minstens 3 jaar incasso-activiteiten hebben uitgeoefend.

Met welke uitdagingen wordt u geconfronteerd bij de invordering van schulden in België?

De Belgische wet bepaalt dat B2C-vorderingen (consumenten) een speciale behandeling krijgen. We moeten 15 dagen wachten voordat we een nieuwe actie starten. Dus als we de debiteur een herinnering sturen en we hebben geen resultaat, moeten we minimaal 15 dagen wachten voordat we een rechtszaak beginnen. Voor B2B (zakelijk) hoeven we geen 15 dagen te wachten. Er is dus geen verplichting om een minimumtermijn toe te passen.

Als u juridische stappen onderneemt in een zaak en u wint in de rechtbank, kunnen de kosten voor juridische stappen die de klant heeft betaald dan bij de schuld worden opgeteld?

Wanneer wij in België een gerechtelijke procedure opstarten, analyseren wij de zaak altijd bij de deurwaarder. Indien de solvabiliteit van de schuldenaar niet in orde is, zullen wij meestal voorstellen om de zaak “in der minne” te schikken. Dit om hoge gerechtskosten te vermijden.

Het is niet altijd zo dat minnelijke stappen voldoende zijn voor incasso in België. Soms kan het nodig zijn om de zaak juridisch te vervolgen.

Welke rechtbank behandelt incassozaken in België?

Het land is wettelijk verdeeld in verschillende gebieden (divisies, arrondissementen, enz.). Elke rechtbank kan alleen in een bepaald gebied uitspraak doen. Dit wordt territoriale bevoegdheid genoemd.

De vrijheid van de eiser om de rechtbank van zijn keuze te kiezen is het grondbeginsel van het rechtsstelsel hier – artikel 624 (I) van het Gerechtelijk Boek waarborgt deze bepaling. Meestal worden de zaken aanhangig gemaakt bij de rechter van de rechtbank van het gebied waar iemand van de verweerders zijn adres heeft (woonplaats).

Maar wat als de gedaagde een vennootschap is? Dan is het adres dat van de maatschappelijke zetel.

Om een zaak bij een bepaalde rechtbank aanhangig te maken, moet de betrokkene zich inschrijven bij de griffie van die rechtbank of het onthaalkantoor. De mogelijkheid om een zaak per e-mail of fax in te dienen is momenteel niet beschikbaar.

Welke taal is het meest geschikt voor mijn verzoekschrift?

Voor de taalkeuze in een rechtbank kan worden verwezen naar de wet van 15 juni 1935 betreffende de taalkeuze in gerechtelijke zaken (gedrukt op 22 juni 1935 in het Belgisch Staatsblad). De richting voor het taalgebruik in de Belgische zaken- en burgerlijke rechtbanken is in deze wet te vinden.

In principe bepaalt het gebied waar de rechtbank is gevestigd de taal. In artikel 42 van bovengenoemde wet worden drie taalgebieden genoemd: het Duitse, het Franse en het Nederlandse gebied. Er is ook een uitgebreid tweetalig gebied Brussel (Nederlands/Frans) voor het indienen van rechtszaken. En de volgende plaatsen zijn erin opgenomen: Oudergem, Anderlecht, Brussel, Sint-Agatha-Berchem, Evere, Etterbeek, Ganshoren, Vorst, Jette, Koekelberg, Elsene, Sint-Jans-Molenbeek, Sint-Joost-ten-Node, Schaarbeek, Sint-Gillis, Ukkel, Sint-Pieters-Woluwe, Watermaal-Bosvoorde en Sint-Lambrechts-Woluwe.

In bijzondere omstandigheden kan een zaak echter voor een rechtbank in een andere taal worden gebracht. Voor het begin van de procedure van een zaak kan ook om de verandering van taal worden verzocht, maar alleen in bijzondere omstandigheden.

Moet er een rechtskost worden betaald voor schuldvorderingszaken voor de Belgische rechtbank?

Voor de gerechtelijke invordering van schulden in België moeten zeker bepaalde kosten aan de rechter worden betaald.

Wanneer het verzoekschrift wordt ingediend, moet de betrokkene een vergoeding betalen die wordt vermeld in artikel 4, lid 2, van de wet van 19 maart 2017 tot oprichting van een begrotingsfonds als juridische ereloon in de tweede graad en die op het moment van schrijven 20 euro bedraagt.

Naarmate de zaak vordert, betalen beide partijen bepaalde kosten in verband met de zaak, afhankelijk van de door de rechter vastgestelde procedure (reiskosten, onderzoekskosten, honoraria van deskundigen, enz.)

Aan het einde van de zaak veroordeelt de rechter de in het ongelijk gestelde partij, of bij gebreke daarvan de indiener, tot betaling van de kosten.

Het gebruik van een “betalingsbevel” in België om uw schuld te innen.

Een betalingsbevel is een vereenvoudigde gerechtelijke procedure voor belgische schuldvorderingen die niet worden betwist. In België bestaat een uitvoeringsbesluit voor de betalingsbevelprocedure (procédure sommaire d’injonction de payer, d.w.z. overzicht van acties om betaling te vragen). Deze procedure is uitgewerkt in de afdelingen 1338 tot en met 1344 van het Gerechtelijk Boek en heeft voornamelijk tot doel in specifieke gevallen betalingen terug te vorderen.

• Alleen geldvorderingen zijn van toepassing.
• Volgens artikel 1338 van het Gerechtelijk Wetboek zijn alleen vorderingen tot terugvordering van schulden van ten hoogste 1860 euro toegestaan.
• De selectie van uitvoeringsbevelen voor de betalingsprocedure is facultatief.

De vrederechter kan het gebruik van deze procedure toestaan (juge de paix / rechter voor vrede), alleen als de zaak onder de bevoegdheid van de rechtbank valt. Voor de gevallen vermeld in artikel 1338 van het Gerechtelijk Wetboek kan de bovenvermelde procedure ook worden aangewend voor alle zaken die tot het domein van de handelsrechter of de politierechter behoren.

Alvorens de zaak voor de rechter te brengen, moet de schuldeiser de schuldenaar formeel verzoeken om betaling (sommatie van de betaler / betalingswaarschuwing). Dit is verplicht volgens artikel 1339 van het Gerechtelijk Wetboek. Het betalingsverzoek kan via een gerechtsdeurwaarder naar de schuldenaar worden gestuurd (huissier de justice / juridisch medewerker) of via een aangetekende koerier, samen met de ontvangstbevestiging. In hetzelfde artikel wordt bepaald dat de gegevens voor de betaling van de schuld ook juridisch moeten worden geverifieerd, zoals gezegd:

Na het verstrijken van de 15 dagen van het verzoek wordt de zaak ingeschreven bij de rechtbank via een verzoekschrift samen met een kopie van het verzoek. Artikel 1340 van het Gerechtelijk Wetboek vermeldt dat het verzoekschrift moet beschikken over:

In het verzoekschrift moeten volledige gegevens aanwezig zijn. Lid 1, subparagraaf 3, van artikel 1340 van het Gerechtelijk Wetboek vereist dat de verzoeker de maatregelen vermeldt die hij heeft genomen om de zaak in te dienen. De details over het bedrag van de betaling, met de relevante posten die deel uitmaken van de vordering, en ook de rechtsgrondslag van de vordering moeten in het verzoekschrift worden gespecificeerd.

Artikel 1338 zegt dat de rechtsvordering moet worden gestaafd door een formeel stuk dat door de schuldenaar wordt gepubliceerd. Dat document hoeft echter geen erkenning van betaling te bevatten.

Indien de schuldenaar dit betwist:

De schuldenaar kan op twee manieren bezwaar maken tegen het “betalingsbevel”: door een beroep in te stellen bij de hogere rechterlijke instantie of door een juridisch bezwaar aan te tekenen voor dezelfde rechter die het “betalingsbevel” heeft gegeven (aangezien het bevel van de rechter in zijn structuur gelijk is aan een definitieve beslissing) In beide gevallen is de vervaldatum niet meer dan een maand vanaf de datum van bekendmaking van het bevel (lees het Gerechtelijk Wetboek artikel 1051 en 1048). Deze termijn kan worden verlengd indien een van beide partijen geen woonplaats of adres in België heeft.

Alle algemene regels zijn van toepassing op het beroep en het verzet, behalve in één geval, dat wordt vermeld in het tweede deel van artikel 1343, lid 3, van het Gerechtelijk Wetboek: om artikel 1047 (dat de inschakeling van een deurwaarder vereist) te vermijden, kan verzet worden aangetekend door een verzoekschrift in te dienen ter griffie van de rechtbank, met zoveel exemplaren als er advocaten en partijen zijn, dat vervolgens door de griffier aan de schuldeiser en zijn juridisch team wordt toegezonden via een speciale brief van de rechtbank.

Indien de verweerder zich daartegen verzet, worden beide partijen door de rechtbank opgeroepen voor een zitting.

De uitvoering van het vonnis in België:

Als de schuldenaar zich niet houdt aan de rechterlijke uitspraak, kan de schuldeiser de rechter vragen om gedwongen uitvoering. Dit vereist een wettelijke en afdwingbare titel (Gerechtelijk Wetboek artikel 1386) aangezien nu het privédomein van de schuldenaar wordt betreden. Deze rechtstitel kan een rechterlijke beslissing zijn. Ten aanzien van het privéleven van de schuldenaar kan de wettelijke titel op bepaalde momenten niet worden toegepast (Gerechtelijk Wetboek artikel 1387). De deurwaarder voert de tenuitvoerlegging uit.