Είσπραξη απαιτήσεων Ευρώπη

Τα γραφεία είσπραξης οφειλών και τα δικηγορικά γραφεία μας στην Ευρώπη.

Διαφορετικές χώρες έχουν διαφορετικές πρακτικές ως προς το αν οι οργανισμοί είσπραξης οφειλών ή τα δικηγορικά γραφεία είναι υπεύθυνα για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων τιμολογίων στην εκάστοτε ευρωπαϊκή χώρα.

Φροντίζουμε πάντα να μεγιστοποιούμε τις πιθανότητές σας να πληρωθείτε, χρησιμοποιώντας το καταλληλότερο σε κάθε χώρα.

Έχουμε επιλέξει τους συνεργάτες μας για την είσπραξη οφειλών σε όλη την Ευρώπη με βάση το γεγονός ότι πρόκειται για γραφεία είσπραξης οφειλών ή δικηγορικά γραφεία με μεγάλο ιστορικό και ότι οι προηγούμενοι πελάτες είναι ικανοποιημένοι από τη δουλειά τους.

Φυσικά, διαθέτουν όλες τις άδειες από τις αρχές της χώρας τους για να διεξάγουν δραστηριότητες είσπραξης οφειλών στη χώρα τους.

Παρακολουθούμε την ποιότητα της εργασίας των γραφείων είσπραξης οφειλών και των δικηγορικών εταιρειών μας, ώστε να παρέχουν σταθερά καλά αποτελέσματα για τους πελάτες.

Ευρωπαϊκή είσπραξη οφειλών χωρίς κίνδυνο. Πληρώνετε μόνο αν εκτελέσουμε.

Η τιμή είναι σταθερή και διαφανής, ανεξάρτητα από το πού στην Ευρώπη χρειάζεστε την είσπραξη οφειλών.

Πληρώνετε μόνο όταν τα χρήματα εισπράττονται πραγματικά. Αμοιβή προμήθειας 9,5% επί του ποσού που ανακτάται από την εταιρεία είσπραξης οφειλών ή το δικηγορικό μας γραφείο.

Αυτό σημαίνει ότι παίρνετε πίσω το 90,5% του ποσού που ανακτάται.

Το μοντέλο μας σημαίνει ότι έχουμε το ίδιο κίνητρο με εσάς για να διασφαλίσουμε ότι τα χρέη σας θα εισπραχθούν πραγματικά.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι συνεργάτες μας θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να διασφαλίσουν ότι θα πάρετε πίσω τα χρήματά σας.

Σχετικά με την είσπραξη οφειλών στην Ευρώπη.

Η Ευρώπη αποτελείται από πολλές διαφορετικές χώρες με διαφορετικά νομικά συστήματα, γλώσσες και πολιτισμούς.

Αυτό είναι που κάνει την ευρωπαϊκή είσπραξη οφειλών τόσο περίπλοκη και δύσκολη.

Ως πιστωτής, πρέπει να αντιμετωπίσετε το γεγονός ότι για διαφορετικούς οφειλέτες ισχύουν διαφορετικοί κανόνες, έθιμα και πρακτικές.

Τι εννοούμε με τον όρο είσπραξη οφειλών στην Ευρώπη.

Πρόκειται για την είσπραξη απλήρωτων τιμολογίων από οφειλέτες σε ευρωπαϊκές χώρες.

Επικεντρωνόμαστε κυρίως σε περιπτώσεις όπου ο πιστωτής βρίσκεται σε διαφορετική χώρα από τον οφειλέτη. Δηλαδή, διασυνοριακή ευρωπαϊκή είσπραξη οφειλών.

Με αυτόν τον ορισμό, η διαδικασία είσπραξης οφειλών μπορεί να ειπωθεί ότι είναι αρκετά πολύπλοκη με πολλά διαφορετικά στάδια.

Από το προδικαστικό στάδιο όπου επιχειρείται η είσπραξη μέσω της επαφής με τον οφειλέτη, μέχρι το δικαστικό στάδιο όπου ο πιστωτής πρέπει να αναλάβει νομική δράση και μερικές φορές πρέπει ακόμη και να υποβάλει αίτηση για την εκτέλεση μιας απαίτησης. Επιπλέον, μπορεί να εμπλέκεται και διαδικασία αφερεγγυότητας, εάν ο οφειλέτης είναι μόνιμα αφερέγγυος.

Υπάρχουν κοινοί νόμοι και κανόνες που ισχύουν για την είσπραξη οφειλών στην Ευρώπη;

Βασικά, το εθνικό δίκαιο μιας χώρας καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να εισπραχθεί μια απαίτηση.

Εν ολίγοις, αν θέλετε να εισπράξετε ένα απλήρωτο τιμολόγιο από έναν Γάλλο οφειλέτη, ισχύουν οι γαλλικοί κανόνες. Αυτό ισχύει σε όλα τα στάδια της διαδικασίας είσπραξης οφειλών στην Ευρώπη.

Κατά συνέπεια, οι νόμοι και οι κανόνες διαφέρουν σε τεράστιο βαθμό μεταξύ των χωρών. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, για την αποτελεσματική είσπραξη οφειλών στην Ευρώπη απαιτείται εθνική εμπειρογνωμοσύνη στη χώρα όπου βρίσκεται ο οφειλέτης.

Θα πρέπει ωστόσο να αναφερθεί ότι έχουν ληφθεί μέτρα, ιδίως σε επίπεδο ΕΕ, για τη διευκόλυνση της διασυνοριακής είσπραξης οφειλών στην Ευρώπη. Μια σύντομη επισκόπηση αυτών των πρωτοβουλιών θα παρουσιαστεί κατωτέρω σε κάθε σχετική ενότητα.

Η “φιλική” φάση είσπραξης οφειλών στην Ευρώπη.

Το πρώτο βήμα στην ευρωπαϊκή διαδικασία είσπραξης οφειλών είναι η “φιλική” φάση.

Αυτό σημαίνει ότι ο εισπράκτορας χρέους, χωρίς να προβεί σε νομικές ενέργειες, προσπαθεί να πείσει τον οφειλέτη να εξοφλήσει το χρέος του. Αυτό το επιτυγχάνουν μέσω απαιτήσεων είσπραξης οφειλών, τηλεφωνικών κλήσεων, απειλών για την ανάληψη νομικών ενεργειών κ.λπ.

Αυτή η φάση είσπραξης φαίνεται λίγο διαφορετική, από χώρα σε χώρα, αλλά και μεταξύ διαφορετικών εισπρακτικών εταιρειών και δικηγορικών γραφείων. Υπάρχουν εθνικοί νόμοι και κανόνες σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα σχετικά με το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται κατά την είσπραξη τιμολογίων από τους οφειλέτες στη συγκεκριμένη χώρα. Αυτό μπορεί να αφορά, για παράδειγμα, τον τρόπο και τον χρόνο επικοινωνίας με τους οφειλέτες. Επιπλέον, κάθε γραφείο είσπραξης απαιτήσεων και δικηγορικό γραφείο έχει αναπτύξει διαφορετικές διαδικασίες για να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα των δραστηριοτήτων είσπραξης των οφειλών τους.

Επιπλέον, σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα απαιτείται άδεια για τη διενέργεια δραστηριοτήτων είσπραξης οφειλών έναντι οφειλετών εντός της χώρας.

Η συμβουλή μας είναι να χρησιμοποιήσετε έναν εισπράκτορα (εισπρακτική εταιρεία ή δικηγορικό γραφείο) που βρίσκεται στην ίδια χώρα με τον οφειλέτη σας!

Υπάρχουν δύο λόγοι γι’ αυτό.

1 – Οι εισπράκτορες χρεών χρειάζονται εθνική άδεια (στη χώρα του οφειλέτη) για να διεξάγουν δραστηριότητες είσπραξης χρεών.

2 – Κάθε χώρα έχει διαφορές στη νομοθεσία, τις επιχειρηματικές πρακτικές, την κουλτούρα, τη γλώσσα κ.λπ.

Ενδοδικαστική είσπραξη οφειλών στην Ευρώπη.

Σε περίπτωση που ο οφειλέτης δεν πληρώσει σε αυτή την πρώτη φάση είσπραξης, τότε μπορεί να έρθει η ώρα να κλιμακώσετε τις ενέργειες είσπραξης στην Ευρώπη με τη λήψη νομικών μέτρων.

Με λίγα λόγια, η δικαστική είσπραξη χρέους σημαίνει ότι μηνύετε κάποιον στο δικαστήριο. Ο πιστωτής αναλαμβάνει νομική δράση για να επιτύχει τη νομική αναγνώριση της πραγματικής ύπαρξης του χρέους. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση για την εκτέλεση κατά του οφειλέτη αργότερα στη διαδικασία.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, κάθε χώρα έχει διαφορετικούς κανόνες και διαδικασίες για τη δικαστική διεκδίκηση ενός αντισυμβαλλομένου σε αστική υπόθεση.

Το να αναφερθώ λεπτομερώς στους διαδικαστικούς κανόνες όλων αυτών των χωρών είναι πολύ μεγάλο θέμα για την παρούσα παρουσίαση (και πέραν των αρμοδιοτήτων μου). Αντ’ αυτού, σκεφτήκαμε να εξετάσουμε τα κοινά χαρακτηριστικά και τις ιδιαίτερες προκλήσεις που προκύπτουν σε διαφορετικές χώρες.

Σε ποια χώρα μπορείτε να μηνύσετε τον οφειλέτη;

Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει: σε ποια χώρα προσφεύγετε στο δικαστήριο κατά του πελάτη σας;

Η απάντηση σε αυτό δεν είναι εντελώς απλή ή προφανής.

Με τεχνικούς όρους, πρόκειται για ένα ερώτημα που έχει ως εξής: “ποια χώρα και ποιο δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να αποφανθεί επί μιας συγκεκριμένης υπόθεσης”.

Για να περιπλέξουν περαιτέρω τα πράγματα, οι χώρες έχουν επίσης διαφορετικούς κανόνες για τον προσδιορισμό του ποιος έχει δικαιοδοσία σε μια υπόθεση.

Αλλά πολύ απλουστευτικά μπορούμε να πούμε ότι,

1, Οι νόμοι των περισσότερων χωρών σέβονται τις επιλογές που κάνουν δύο εταιρείες μεταξύ τους σε μια συμφωνία για τη δικαιοδοσία. Δύο εταιρείες μπορούν με άλλα λόγια να συμφωνήσουν μεταξύ τους ποιο δικαστήριο της χώρας θα έχει δικαιοδοσία.

2, Εάν δεν υπάρχει γραπτή ρήτρα επιλογής δικαιοδοσίας, ο γενικός κανόνας είναι να μηνύσετε τον αντισυμβαλλόμενό σας στη χώρα όπου ο αντισυμβαλλόμενος έχει την κατοικία ή την έδρα του. Όπως σε κάθε άλλο δίκαιο, υπάρχουν, ως συνήθως, εξαιρέσεις από αυτόν τον γενικό κανόνα. Αλλά αυτό είναι το σημείο εκκίνησης.

(Ειδικοί κανόνες καθορίζονται σε κανονισμούς της ΕΕ ( Κανονισμός Βρυξέλλες 1) και συνεπώς ισχύουν ως νόμος στα κράτη μέλη της ΕΕ. Συνεπώς, οι ίδιοι κανόνες περί δικαιοδοσίας εφαρμόζονται σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Οι ίδιοι κανόνες ισχύουν κατ’ αρχήν για τη Νορβηγία, την Ελβετία και την Ισλανδία βάσει της Σύμβασης του Λουγκάνο).

Το δίκαιο ποιας χώρας εφαρμόζεται στη διαφορά;

Ένα άλλο ερώτημα που τίθεται αφού έχετε προσδιορίσει ποιο δικαστήριο της χώρας είναι αρμόδιο είναι: Ποιο δίκαιο της χώρας εφαρμόζεται όταν επιλύουμε τη διαφορά μας; Αυτό μπορεί να ακούγεται λίγο παράξενο, αλλά το δικαστήριο μιας χώρας μπορεί πράγματι να αποφασίσει μια μεμονωμένη υπόθεση βάσει του δικαίου μιας άλλης χώρας. Αυτό ονομάζεται σύγκρουση νόμων.

Η αρχή για τον προσδιορισμό του εφαρμοστέου δικαίου είναι παρόμοια με τις αρχές για τον προσδιορισμό της δικαιοδοσίας.

Κάθε χώρα έχει τους δικούς της κανόνες για τον καθορισμό του εφαρμοστέου δικαίου. Δύο εταιρείες μπορούν να συμφωνήσουν οι ίδιες ποιοι κανόνες της χώρας θα εφαρμοστούν.

Για τις χώρες της ΕΕ, ισχύουν οι κανόνες που ορίζονται στον κανονισμό Ρώμη 1.

“Διαταγή πληρωμής” και “Διαδικασία μικροδιαφορών” – Απλοποιημένες νομικές διαδικασίες.

Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, υπάρχει απλουστευμένη διαδικασία για μη αμφισβητούμενες απαιτήσεις (“διαταγή πληρωμής”). Η ύπαρξη αυτής της διαδικασίας διαφέρει από χώρα σε χώρα. Η διαδικασία αυτή είναι συνήθως απλούστερη, ταχύτερη και λιγότερο δαπανηρή από τις συνήθεις δικαστικές διαδικασίες.

Οι “διαταγές πληρωμής” είναι ιδανικές για υποθέσεις είσπραξης οφειλών στην Ευρώπη, καθώς πρόκειται για αδιαμφισβήτητες υποθέσεις που αφορούν ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό. Ωστόσο, η επικράτηση αυτού του τύπου διαδικασίας ποικίλλει μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών.

Ευρωπαϊκές διαδικασίες επιβολής.

Εάν ο οφειλέτης εξακολουθεί να μην πληρώνει, παρά την απόφαση του δικαστηρίου, ο πιστωτής πρέπει να υποβάλει αίτηση αναγκαστικής εκτέλεσης. Αυτό πρέπει να το κάνει στη χώρα όπου ο οφειλέτης έχει περιουσιακά στοιχεία.

Αυτό σημαίνει ότι οι αρχές βοηθούν τον πιστωτή να ανακτήσει τα χρήματά του από τον οφειλέτη του. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει, για παράδειγμα, την αναγκαστική ανάληψη της περιουσίας του οφειλέτη και την πώλησή της σε πλειστηριασμό.

Κατά γενικό κανόνα, απαιτείται απόφαση από την ίδια χώρα όπου λαμβάνει χώρα η διαδικασία εκτέλεσης.

Ορισμένες φορές είναι δυνατή η εκτέλεση απόφασης από άλλη χώρα. Αυτό απαιτεί “αναγνώριση” της απόφασης στη χώρα όπου πρόκειται να εκτελεστεί. Μια απόφαση από άλλη χώρα της Ευρώπης μπορεί συχνά να αναγνωριστεί σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Αυτό σημαίνει ότι μια απόφαση από την Πορτογαλία, για παράδειγμα, μπορεί συνήθως να εκτελεστεί στη Γερμανία. Οι σχετικοί κανόνες περιέχονται στον κανονισμό Βρυξέλλες 1 και στη σύμβαση του Λουγκάνο.